بدون شرح

چهارم: حبّ دنیا

آقای راه‌نشین | چهارشنبه, ۲ مهر ۱۳۹۹، ۱۲:۱۴ ب.ظ | ۰ نظر

منشاء هر خطایی دوستی دنیاست. (اصول کافی. کتاب الایمان و الکفر. باب حب الدنیا و الحرص علیها. حدیث آ)

انسانی که این دوستی را دارد، از جمیع فضائی معنوی -«شجاعت، عفت، سخاوت و عدالت» که مبداء تمام فضائل نفسانی است،- برکنار است.

 

همچنین «فقر و ذلت و طمع و حرص و چاپلوسی» از حبّ دنیاست. «بغض و کینه و قطع‌رحم و نفاق» و دیگر اخلاق فاسده از زاده های این مادر مرضها یعنی حبّ به دنیاست.

حضرت باقرالعلوم (ع) میفرمایند: مَثَل حریص به دنیا مَثَل کرم ابریشمی است که هرچه به دور خود آن را بیشتر میپیچد، از خلاص شدن دورتر شود تا آنکه از اندوه بمیرد. [کافى، ج 2، ص 316، ح 7]

امام صادق (ع) : مثل دنیا مثل آب دریاست که هرچه انسانِ تشنه از آن بخورد، تشنه تر گردد تا او را بکشد./. [ الکافی : ج 2 ص 136 ح 24 ، الزهد للحسین بن سعید : ص 48 ح 129 وفیه «البحر المالح» بدل «ماء البحر» وکلاهما عن طلحة بن زید ، تحف العقول : ص396 عن الإمام الکاظم علیه السلام ، تنبیه الخواطر : ج 2 ص 195 ، بحار الأنوار : ج73 ص79 ح40 . ]

  • آقای راه‌نشین

آداب_صلوة

امام_خمینی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی